12 สิงหาคม 2568
🌸 วันแม่แห่งชาติ 🌸
เช้าวันที่ 12 สิงหาคม ทุกปี
เสียงเพลง “ค่าน้ำนม” ลอยออกมาจากวิทยุเก่าในบ้านไม้ริมทุ่ง ข้างนอกมีหมอกบางๆ คลุมอยู่เหนือยอดหญ้า กลิ่นข้าวต้มที่แม่ต้มตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างลอยอุ่นอบอวลไปทั่วบ้าน
แม่เดินไปหยิบถ้วยข้าวต้มที่ร้อนจนควันคลุ้ง วางไว้ตรงหน้าลูกชายที่ยังงัวเงียจากการตื่นเช้า มือของแม่เต็มไปด้วยรอยแตก ร่องลึก และรอยไหม้จากน้ำมันที่กระเด็นตอนทอดไข่เจียว มือที่ไม่เคยหยุดทำงาน ไม่ว่าจะปวดแค่ไหนก็ยังจับตะหลิว จับจอบ หรือจับเข็มเย็บผ้า เพื่อให้ลูกได้มีกิน มีใส่
ไม่มีใครนับได้ว่ามือคู่นี้เคยล้างชามมากี่หมื่นครั้ง เคยซักผ้าด้วยน้ำเย็นจนปลายนิ้วแตกกี่รอบ หรือเคยกวาดน้ำตาของลูกมากี่ครั้ง แต่มีสิ่งหนึ่งที่นับได้ — ตั้งแต่วันที่ลูกลืมตาดูโลกจนถึงวันนี้ มือของแม่…ไม่เคยว่างจากการดูแล
วันแม่แห่งชาติปีนี้ ลูกโตแล้ว อยู่ไกลบ้าน หันมองรอบตัวก็ไม่เห็นเงาของแม่เหมือนเมื่อก่อน เสียงตะโกนบ่นให้รีบตื่น เสียงถามว่า “กินข้าวหรือยัง” หายไปหมด เหลือเพียงเสียงโทรศัพท์ที่บางครั้งก็โทรกลับช้าเกินไป
มีหลายครั้งที่แม่ส่งข้อความว่า
“ไม่เป็นไร แม่โอเค”
แต่ความจริงคือ แม่แอบนั่งกินข้าวคนเดียวในครัว แอบเก็บน้ำตาไว้ในห้องนอน เพราะลูกที่เคยอยู่ข้างๆ ตอนนี้อยู่ห่างออกไปหลายร้อยกิโล
ถ้ากลับไปได้ อยากจะกอดแม่ให้แน่นกว่าที่เคย อยากจะจับมือคู่นั้นแล้วบอกว่า “แม่วางลงบ้างเถอะ มือแม่ทำงานมาทั้งชีวิตแล้ว”
แต่เวลามันไม่ย้อนกลับ ทุกนาทีที่ผ่านไป แม่ก็แก่ขึ้นทุกวัน
วันนี้…ถ้าคุณยังมีโอกาส ได้ยินเสียงแม่แม้เพียงปลายสาย อย่าลืมบอกแม่ว่ารัก อย่ารอให้ถึงวันที่เหลือเพียงภาพถ่ายกับกลิ่นเสื้อเก่าในตู้ เพราะเมื่อถึงวันนั้น ต่อให้ร้องไห้จนหัวใจแตกเป็นเสี่ยงๆ ก็ไม่มีใครตอบกลับคำว่า “รักแม่” ได้อีกแล้ว
วันแม่แห่งชาติปีนี้ จงกอด จงบอก จงทำ…ให้แม่รู้ ว่ามือที่ไม่เคยว่างคู่นั้น คือสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตคุณ
“อย่ารอให้มือที่เคยโอบเราเหลือเพียงเงาในความทรงจำ เพราะวันที่ไม่มีแม่…คุณจะยกมือไหว้ฟ้าแทนไหว้แม่ทั้งน้ำตา”
บทความที่น่าสนใจ:
หมวดหมู่บทความ
📌 คำชี้แจงเรื่องความเหมาะสมของเนื้อหาและความเคารพต่อผู้อ่าน
หน้าที่เข้าชม | 476,599 ครั้ง |
ผู้ชมทั้งหมด | 281,767 ครั้ง |
เปิดร้าน | 4 พ.ย. 2559 |
ร้านค้าอัพเดท | 1 ก.ย. 2568 |