วันที่เผยแพร่: 27 กรกฎาคม 2568
#กัมพูชายิงก่อน
#เราคือครอบครัวเดียวกัน
ยามราตรีแห่งแผ่นดินไทยในคืนนี้...เงียบงันกว่าคืนไหนๆ
ท้องฟ้าปกคลุมด้วยหมู่ดาวพร่างพราว และแสงจันทร์ที่ทอดส่องลงมาบนผืนแผ่นดินอันเป็นที่รักของเราทุกคน ชาวไทยทั่วทั้งแผ่นดิน แม้ต่างถิ่น ต่างที่มา ต่างสำเนียงเสียงพูด แต่ในค่ำคืนนี้ หัวใจเราหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว เพื่อส่งแรงใจและคำอธิษฐานไปยังชายแดนไกล...
เสียงสวดมนต์... เสียงบทภาวนา...
ดังกระซิบจากบ้านน้อยในภาคเหนือ จากศาลาพระในอีสาน จากโบสถ์วัดริมน้ำภาคกลาง จากมัสยิดในแดนใต้ และจากเมืองหลวงที่สว่างไสวด้วยแสงไฟนีออน ทุกเสียงต่างสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว แม้มองไม่เห็น แต่เรารู้ว่าทุกบ้านต่างจุดธูปเทียน สวดภาวนาในใจ เพื่อ “ลูกหลานทหารกล้า” ที่ยืนเฝ้าชายแดนไม่ให้ใครมาย่ำยี
ใต้ความเงียบงันของราตรี แม้หมู่บ้านเล็กๆ ที่เคยตั้งอยู่ใกล้แนวชายแดนจะถูกทิ้งร้างชั่วคราวจากการอพยพ แต่เสียงบทสวดมนต์จากผู้พลัดถิ่นยังคงดังก้องอยู่ในใจ... ในศูนย์พักพิงชั่วคราว ในวัดที่กลายเป็นที่พึ่งของชาวบ้าน หรือแม้แต่ในกระท่อมที่ห่างไกล พวกเขายังคงสวดมนต์ด้วยศรัทธา เพื่อส่งแรงใจไปยังทหารแนวหน้า
หญิงชราคนหนึ่งนั่งพับเพียบหน้ารูปหลานชายซึ่งเป็นทหารที่ปัจจุบันปฏิบัติหน้าที่อยู่แนวหน้า เธอสวดบท “พาหุงมหากา” ช้าๆ ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ น้ำตาไหลอาบแก้มไม่ขาดสาย พร้อมกับพูดว่า
“หลานเอ๋ย...ขอให้บุญที่ย่าทำมา ส่งไปถึงเจ้า ขอให้อยู่รอดปลอดภัยนะลูก ย่ารอเจ้าอยู่ที่บ้าน”
แม้สถานการณ์การรบระหว่างไทยกับกัมพูชาที่ชายแดนจะเต็มไปด้วยความตึงเครียด การสูญเสีย และเสียงปืนที่กึกก้องอยู่ในป่าเขา แต่บนผืนดินนี้ยังมีความหวังซ่อนอยู่ในหัวใจของคนไทยทุกคน
เรารู้ว่าไม่มีใครอยากให้เกิดสงคราม ไม่มีใครอยากเห็นลูกหลานต้องล้มตายกลางสนามรบ
แต่เมื่อหน้าที่เรียกร้อง เมื่อเอกราชของชาติถูกท้าทาย
เมื่อแผ่นดินถูกรุกล้ำ...ก็จำต้องยืนหยัด
และในขณะที่ทหารกล้าแบกอาวุธ ยืนตรึงแนวชายแดนใต้แสงจันทร์
ประชาชนทั้งประเทศก็แบกศรัทธา และส่งคำอธิษฐานให้พวกเขาทุกคืนเหมือนกัน
"ขอคุณพระศรีรัตนตรัย พระสยามเทวาธิราช และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ปกปักรักษาแผ่นดินไทย
ได้โปรดปกป้องทหารของเราทุกนาย
ให้พวกเขารอดปลอดภัย
ให้จิตใจพวกเขาเข้มแข็ง
ให้มือที่ถือปืนมั่นคง
ให้ดวงตาไม่หลงทิศ
และให้หัวใจของพวกเขาไม่ลืมว่า...
พวกเขาไม่ได้สู้ตามลำพัง"
ในยามสงคราม เราอาจไม่มีอาวุธ ไม่มีเกราะ
แต่เรามีแรงใจ มีศรัทธา และมวลบุญที่หลั่งไหลจากหัวใจของคนทั้งชาติ
ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่า “ความรักของประชาชน”
และในค่ำคืนนี้ ทุกความรักของเราถูกส่งผ่านคำอธิษฐานที่ล่องลอยใต้ดวงดาว
เพื่อเป็นเกราะหุ้มกายแก่ทหารแนวหน้า
ให้พวกเขารู้ว่า... ทุกลมหายใจที่พวกเขาสู้ มีเรารออยู่ทุกฝั่งฟ้า
ชาติไทยไม่เคยเดียวดาย
ตราบใดที่ประชาชนยังสวดมนต์ให้ลูกหลานของแผ่นดิน
ใต้แสงจันทร์คืนนี้...หัวใจไทยทุกดวงจะไม่หยุดภาวนา
จนกว่าเสียงปืนจะสงบ
จนกว่าธงชาติไทยจะยังโบกไสวเหนือชายแดน
และจนกว่าทหารทุกนาย...จะได้กลับบ้าน
“ใต้ฟ้ายังมีดาว ใต้ดาวยังมีใจ ใต้ใจเรายังมีทหารไทย” 🇹🇭
ขอให้ทุกดวงวิญญาณในแผ่นดินนี้ เป็นพลังคุ้มครองทุกชีวิตในแนวหน้า
เราจะไม่ปล่อยให้พวกเขาสู้เพียงลำพัง
คืนนี้...ทั้งแผ่นดินไทยกำลังสวดให้ท่าน
บทความที่น่าสนใจ:
หมวดหมู่บทความ
หน้าที่เข้าชม | 476,987 ครั้ง |
ผู้ชมทั้งหมด | 282,155 ครั้ง |
เปิดร้าน | 4 พ.ย. 2559 |
ร้านค้าอัพเดท | 13 ก.ย. 2568 |